Jij en je omgeving
Knieartrose is een chronische ziekte; het gaat niet meer over zonder operatie. In het begin, als de diagnose gesteld is, zijn de mensen in je omgeving vol medeleven. Na een week vol begrip vanuit je directe omgeving gaat het leven voor iedereen vrolijk weer verder. Maar jij voelt je nog net zo beroerd.
Onbegrip vanuit je omgeving
Mensen kunnen lomp reageren en vervelende opmerkingen maken: ‘heb je daar nu nog steeds last van?’ Je voelt je een aansteller en een zeur. Gezonde mensen, die nooit ergens last van hebben, die weten niet hoe het is om chronische klachten te hebben, ze weten daardoor ook niet hoe ze ermee om moeten gaan of hoe ze erop zouden kunnen reageren. Dit onbegrip komt voort uit onwetendheid en vergelijking met eigen ervaringen.
Besef dat mensen het over het algemeen niet kwaad bedoelen als ze oordelen over je knieartrose en je situatie. Ze weten niet beter en doen hun best, hoe lomp en kwetsend het soms ook kan overkomen. Als je dit beseft, dan wordt het makkelijk om het onbegrip te relativeren en je er minder van aan te trekken. Probeer je veroordelingen los te laten, alleen jijzelf kunt oordelen je hebt absoluut geen goedkeuring nodig van anderen om je heen.
Creëer zelf meer begrip
Praat over je chronische aandoening en jouw situatie. Bespreek ook hoe bepaalde opmerkingen uit je omgeving overkomen. Wees duidelijk over je gevoel, het is altijd goed om aan te geven wat je wel en niet prettig vindt om te horen. Mensen kunnen veroordelend reageren als je je bijvoorbeeld iets beter voelt en weer eens naar een feestje gaat, maar dan twee dagen later van de pijn niet naar je werk kunt gaan. Door dit soort situaties ontstaat er vaak onbegrip uit je omgeving. Mensen kunnen kwetsende opmerkingen maken: ‘je was toch beter op het feestje, waarom nu dan niet werken?’ Wanneer je dit soort situaties meemaakt, is het goed om uit te leggen hoe knieartrose jouw leven beïnvloedt. En dat het zomaar kan dat je de ene dag veel meer pijn hebt dan een andere dag. Blijf open en eerlijk over je gevoel; op die manier kun je meer begrip creëren voor jouw situatie bij de mensen in je omgeving.
Inderdaad heel herkenbaar, heb ermee geworsteld, maar ik ben nu zo dat ik doe wat ik kan en doe wat ik plezierig vind, als we op Texel zijn waar we graag komen en het is me gelukt om een rondje vuurtoren te doen ben ik trots, moet het bezuren de volgende dag heb het er voor over, en wat ze ook zeggen en denken heb ik maling aan, dit is me leven met voorlopig pijn ben 70 en we zien wel hoe het verloopt allemaal, ben blij dat ik er nog ben na een open hart operatie in 2014, groetjes Loes
Ik ook knie artrose. Altijd dik zeer been. Maar ik blijf bewegen. Ook ik volgende dag bezuuren. Volgende uitdaging, bergwandeling maken maar of dat gaat lukken.
Dankjewel voor je reactie Willemien, goed te lezen dat je blijft bewegen en mooie uitdaging hoor ook al is het stapje voor stapje. Fijne avond, groet Marjolein
Komt mij zeer bekend voor ik kamp al 10 jaar met mijn knie.
Heb een prothese inmiddels 6x geopereerd en nog steeds niet goed.
Er is maar weinig begrip voor mijn situatie op mijn 50ste dit gun ik niemand toe.
Ben ook een beetje op geen energie meer.
Jeetje Danielle, dat klinkt echt pittig! 6 x onder het mes gaat je niet in de koude kleren zitten. En juist dan is begrip zo belangrijk. We hopen in ieder geval dat je hier een beetje herkenning vindt van mensen die iedere dag hetzelfde ervaren. Veel succes en sterkte! Groetjes Nadja