Privacy Policy
Ottobock maakt op deze website gebruik van cookies voor een beter gebruik van de website en om de website beter af te stemmen op uw interesses en voorkeuren. Cookies kunnen ook gebruikt worden voor toekomstig gebruik van de website, zodat u kunt profiteren van een snellere gebruikservaring op onze website. Er wordt ook gebruik gemaakt van cookies die anoniem verwerkt worden, die ons in staat stellen om het sitegedrag te bestuderen en ons helpen om de structuur en content te verbeteren. Met deze informatie kunnen wij u persoonlijk niet identificeren. Lees meer over de Privacy Policy and Cookie Statement van deze website.
Je kunt alle cookie-instellingen aanpassen via de tabbladen aan de linkerkant.
Hoi Mo,
Ha ha.. Lachen achteraf
Ik had dat wel eens willen zien.
Leuk stukje weer.
Groetjes Anne-Miek.
Ach, ik maak ook zat leuke dingen mee, het is niet alleen maar ellende 😉
Wat weer een heerlijk verhaal. Het is zo beeldend geschreven dat je haast gaat zweten bij het lezen.
Top.
Groetjes Sis
Nu ik kan alleen maar zeggen wees zuinig op je knieën heb er ook 2 nieuwe in zitten waar van mijn rechter er nu 11 keer open is geweest eigenlijk moest dat been er af tot er een arts in Utrecht was die het nog proberen wilde heb nu heel grote protese in en moet nu lopen leren wat best moeilijk is maar heb scootmobiel waar ik gelukkig mee naar buiten kan ben jaar niet buiten geweest met revalidatie komt het er niet van maar ga er voor dus zuinig op je knieen zijn
Beste Evelyn, ja ik ben zeker zuinig op mijn knieën en ik weet dat een prothese ook niet alles is. Fijn dat je met de scootmobiel nog lekker naar buiten kan, dat is toch een grote vrijheid na zo lang binnen zitten,
groetjes
Mo
Pingback: De fiets en het zadeldekje (blog 9) | KNIEARTROSE